19 Ocak 2014 Pazar

ÇARESİZLİK SON ÇARE(Mİ)DİR!

imagesCABMHC6T
Bir an düşünelim..,elimizdeki tüm imkanların yok olduğunu ve sadece önümüzde tek bir seçeneğimizin kaldığını. Yapabileceklerimizin sınırlı, sadece kendi bilgi, deneyim ve becerilerimizi kullanarak, bu "tek" seçeneği başarı ile tamamlamak olduğunu. Bu durumda bu son şansı nasıl kullanırdık? Onu başarabilmek için, ruhsal ve fiziksel gücümüzün sınırlarını ne kadar zorlardık. İşte bu çaresizlik, daha önce var olan fakat sıradanlıktan ve olağanlıktan görmezden gelerek fark etmediğimiz imkanlarımızın değerlerini görmemizi sağlar. Bize sunulan bu kıymetlerin değerini ve varlığını anlamaya olanak verir. Yaşamımız boyunca hiç zorluk çekmeden ve de hiç çaba sarf etmeden aldığımız "tek" bir nefesi, çok kısa bir an için alamadığımızı düşünelim. Ne yapardık..?Tüm benliğimizle çözüm ve çareler arardık. İşte bu çaresizlik, son çareyi aramamıza ve onu bulduğumuzda da en iyi sonucu elde etmemiz için, tüm benliğimizle ona odaklanmamıza zorlardı. Örnekleri istediğimiz gibi çoğaltabiliriz. Tek başımıza ıssız ve karlı kaplı bir ormanda, bütün teknik imkanlardan yoksun bir şekilde mahsur kaldığımızda, ne yaparız? Her yer karla kaplı, yön duygumuzu yitirmişiz ve donmak üzereyiz. İlk önceliğimiz, ısınmak ve bunun için ateş yakmak. Cebimizdeki kibrit kutusunda "son bir kibrit çöpü" var. Topladığımız çalı-çırpıyı ısınmak ve hayatta kalmak için yakmak zorundayız. Tek seçenek ve şansımız bu son kibrit çöpü. Normal zamanda hiç mi, hiç önemsemediğimiz bu kibrit çöpüne hayatta kalmamızın bağlı olduğunu bilmek...Bizim için ne kadar zor bir durum değil mi? Elimizde ki bu tek şansı doğru kullanmak için ne kadar dikkatli ve özenli, aynı zamanda bilgi, deneyim ve de becerilerimizi ilk defa öğreniyormuş gibi odaklanarak kullanmak isteriz? İşte, elimizde farkında olmadan, kıymetini bilmeyerek kullandığımız tüm fırsat ve imkanları da "son çare gibi" özenli, dikkatli ve başarma arzusu ile koruyalım. Onların avucumuzdan uçup gitmemeleri için, bir mücevher gibi kıymetini bilelim.Hayatımızı,çevremizi,işimizi ailemizi, dostlarımızı ve var olan imkanlarımızın kıymetini bilelim. Yaptığımız her işi,ilk defa yapıyormuş gibi özenle, dikkatlice, odaklanarak, yeniden bilgilenerek, kendimizi geliştirerek ve sahiplenerek yapalım.
 
"Böyle olduğunda, başarılı olmayız...Başarılı kalırız."

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder