12 Mayıs 2014 Pazartesi

Siz ne olduğunuzu düşünüyorsanız..,o’sunuz!



Hiç dikkat ettiniz mi..? Kişiler karşılaştıkları kişilere farklı farklı davranış gösterirler. Bazılarına saygılı ve mesafeli, bazılarına samimi, bazılarına önemli, bazılarına da önemsizmiş gibi, bazılarının söylediklerini dikkate alır, bazılarınınkini ise aldırış bile etmezler. Örnekleri çoğaltabiliriz. İzleyin ve daha yakından gözlemleyin. En saygı duyulanın en başarılı olan olduğunu görmemiz pek uzun sürmez. Böyle davranmamızın sebebi nedir sizce? Tek kelime ile açıklanabilir; Düşünce. Böyle olmasını sağlayan düşünmedir. Diğer kişiler bizde, biz kendimizde ne görüyorsak onu görür. Hangi yaklaşıma layık olduğumuzu hissediyorsak ve düşünüyorsak, çevremizdekiler bizi ona layık görür ve davranırlar. Böyle olmasını sağlayan düşünmedir. Çünkü düşünme, davranışlarımızı düzenler ve karşı algıya bir ayna tutar. Kendini önemli görmeyen veya önemsemeyen kişi, karşı algı içinde önemli biri değildir. Düşünme biçimimiz, hareket biçimimizi, hareket biçimimiz ise, çevremizdekilerin bize verecekleri tepkiyi belirler. Özel yaşamımızda, işimizde ve çevremizde saygı görmek ve de önemsenmek istiyorsak, öyle olduğumuzu hissetmeliyiz ve düşünmeliyiz. O halde, düşüncelerimiz fiziksel görüntümüzün bir ürünü olarak ilk önce, giyimimize ve dış görüntümüze yansımalıdır. Giyim ve imajı cesaretinizi arttırmak, güven duygusu yaratmak için bir araç olarak kullanın. Çünkü fiziksel görüntümüz, ruhsal ve zihinsel görüntümüzü etkiler. Başkalarının bizi algılamasında önemli rol oynar. Görüntümüz bizimle konuşur. Ama en önemlisi, başkalarıyla da konuşur. İşimizin önemli olduğunu düşünürsek, işimiz de bizim önemli olduğunu düşünür. İşimize olan saygımız, performansımızı, performansımız ise, başarımızı sağlar. İşimize olan yaklaşımımız, birlikte çalıştığımız ekip arkadaşlarımızın da bize ve işimize yaklaşımını belirler. Ama tüm bunları yaparken,  düşüncelerimizin içine coşkuyu koymayı unutmayalım. Düşüncemizde coşku olursa, eylem ve davranışlarımız da coşkulu olacaktır. Coşkulu ve olumlu düşüncelerimizi yaşamımızın her anında olmasını sağlayalım ki, sıradan “yarı ölü” insanlar olmayalım. Düşüncelerimizin haklılığını savunalım ama haklı olduğumuzu göstermeye çaba göstermeyelim. Çünkü kişiler, düşüncelerinin sonucu olan tutum ve davranışlarını haklı göstermeye çalıştıkça ve her şeyin en iyisini yapılmasına inandıkça, iyi olanı bulamazlar. Shakespear, Kral Lear eserinde şöyle der; “en iyiyi bulmak sevdasıyla, iyiyi elinizden kaçırıyorsunuz” Evet, maalesef daha iyi, iyinin düşmanıdır. Bu nedenle “olumlu” düşünmek, yenilikleri keşfetmek ve çevremizde “dost” insan biriktirmek, olumlu düşünmekle başlar. Olumlu düşünürseniz, mutlu yaşayacaksınız. Mutlu olursanız, arkadaşlıkta ve saygıda mutlu olacaksınız.

1 Mart 2014 Cumartesi

AMAÇ MI..? HEDEF Mİ?

 

Hedef mi amacımızı gerçekleştiren? Amaç mı hedefi anlamlı yapan? Aslında, her ikisi olmadan tek başına bir değer katmaz ulaşmak isteyene. İkiz kardeş gibidirler. Amaçlarımız için hedefe varmak isteriz. Hedefe
ulaşmayı, onu arzu etmeyi, ona kavuşmayı, amaçlarımız motive eder ve bizi o noktaya iter. Amaç, hedefe neden ulaşmak istediğimizin cevabıdır. Amaç, hedef için anlamlıdır, hedef ise, amacın gerçekleşmesidir. Hedefimizi gerçekleştirmemiz ise, kendimizi gerçekleştirmemiz, var olmamızdır. Tüm bu Amaç-Hedef ilişkisinin ana faktörü ise, heyecandır, coşkudur. Heyecan ve coşkumuz olmasa, hedefe giden yolda önümüze çıkan engel ve zorlukları aşamayız. Gücümüzü son noktasına kadar kullanamayız. Ruhsal yıpranmalarımızı tamir edemeyiz. Ama, heyecan ve coşkumuzu da iyi yönetmemiz gerekir. "Çünkü heyecan ve coşku su buharı gibidir. Uçmasına müsaade etmediğimiz zaman güce dönüşür". Düşüncelerimizdir hedeflerimizi var eden ama, cesaretimizdir yola çıkmamızı sağlayan. En önemlisi de, amaç ve hedeflerimize odaklanmaktır başarımızı sağlayan. Yürümek için ilk adımı atmak şarttır. "Saçımızı tararken, saçımızdan başka bir şey düşünmeyelim" İran yapımı "Cennetin Çocukları" amaçla hedef ilişkisini ve motivasyon mucizesini ne güzel anlatır. Kız ve erkek iki küçük kardeşin dramatik yaşam öyküsünde, sade ve temiz kurguyla yansıtılmış iyi bir örnektir.
“O halde, amaçlarımız için, hedeflerimize ulaşalım.”

19 Ocak 2014 Pazar

ÇARESİZLİK SON ÇARE(Mİ)DİR!

imagesCABMHC6T
Bir an düşünelim..,elimizdeki tüm imkanların yok olduğunu ve sadece önümüzde tek bir seçeneğimizin kaldığını. Yapabileceklerimizin sınırlı, sadece kendi bilgi, deneyim ve becerilerimizi kullanarak, bu "tek" seçeneği başarı ile tamamlamak olduğunu. Bu durumda bu son şansı nasıl kullanırdık? Onu başarabilmek için, ruhsal ve fiziksel gücümüzün sınırlarını ne kadar zorlardık. İşte bu çaresizlik, daha önce var olan fakat sıradanlıktan ve olağanlıktan görmezden gelerek fark etmediğimiz imkanlarımızın değerlerini görmemizi sağlar. Bize sunulan bu kıymetlerin değerini ve varlığını anlamaya olanak verir. Yaşamımız boyunca hiç zorluk çekmeden ve de hiç çaba sarf etmeden aldığımız "tek" bir nefesi, çok kısa bir an için alamadığımızı düşünelim. Ne yapardık..?Tüm benliğimizle çözüm ve çareler arardık. İşte bu çaresizlik, son çareyi aramamıza ve onu bulduğumuzda da en iyi sonucu elde etmemiz için, tüm benliğimizle ona odaklanmamıza zorlardı. Örnekleri istediğimiz gibi çoğaltabiliriz. Tek başımıza ıssız ve karlı kaplı bir ormanda, bütün teknik imkanlardan yoksun bir şekilde mahsur kaldığımızda, ne yaparız? Her yer karla kaplı, yön duygumuzu yitirmişiz ve donmak üzereyiz. İlk önceliğimiz, ısınmak ve bunun için ateş yakmak. Cebimizdeki kibrit kutusunda "son bir kibrit çöpü" var. Topladığımız çalı-çırpıyı ısınmak ve hayatta kalmak için yakmak zorundayız. Tek seçenek ve şansımız bu son kibrit çöpü. Normal zamanda hiç mi, hiç önemsemediğimiz bu kibrit çöpüne hayatta kalmamızın bağlı olduğunu bilmek...Bizim için ne kadar zor bir durum değil mi? Elimizde ki bu tek şansı doğru kullanmak için ne kadar dikkatli ve özenli, aynı zamanda bilgi, deneyim ve de becerilerimizi ilk defa öğreniyormuş gibi odaklanarak kullanmak isteriz? İşte, elimizde farkında olmadan, kıymetini bilmeyerek kullandığımız tüm fırsat ve imkanları da "son çare gibi" özenli, dikkatli ve başarma arzusu ile koruyalım. Onların avucumuzdan uçup gitmemeleri için, bir mücevher gibi kıymetini bilelim.Hayatımızı,çevremizi,işimizi ailemizi, dostlarımızı ve var olan imkanlarımızın kıymetini bilelim. Yaptığımız her işi,ilk defa yapıyormuş gibi özenle, dikkatlice, odaklanarak, yeniden bilgilenerek, kendimizi geliştirerek ve sahiplenerek yapalım.
 
"Böyle olduğunda, başarılı olmayız...Başarılı kalırız."

16 Ocak 2014 Perşembe

SEN KİM OLDUĞUNU ZANNEDİYORSUN?


Her gün yüzlerce kişi görürüz çevremizde. Ne görürüz, nasıl algılarız, onlarla ilişkilerimizi neye göre değerlendiririz? Saygılı, dürüst, mesafeli, önemli, önemsiz, bakımlı, bakımsız, öfkeli, stresli, neşeli, önemseyen, önemse(n)meyen...Tüm bu algılarımızı yöneten ne ?Tabii ki sensin! Senin düşüncelerin. Sen ne olduğunu düşünüyorsan o'sun. Düşüncelerimiz, tutum ve davranışlarımızın aynasıdır.Aynaya baktığında ne görüyorsun? Ne görüyorsan o'sun.Düşüncelerimiz bizimle konuşur.., ama  aynı zamanda ve en önemlisi de çevremizle konuşur. İmajımız, kişisel algıla(n)mamızdır. İmajımızı iyi yönetebiliyor muyuz? Düşüncelerimiz, imajımıza, davranışlarımıza ve fiziksel görüntümüze yansır. Çevremiz bizi bu algıyla değerlendirir. Oluşan bu algı da, olumlu veya olumsuz olarak yine bize geri döner. "Düşüncelerini yönet, çevrende birinci sınıf ol. "Kendine değer ver, çevrende sana değer versin. Ne bekliyorsan, onu ver.

6 Ocak 2014 Pazartesi

BAŞARI NE KADAR DEĞERLİ ?


Başarılı olmak mı kazanılan..? Başarılı kalmak mı başarıyı değerli kılan? Başarı kelimesinin anlam karşılığı, kazanılan, elde edilen, hedefin gerçekleşmesidir.Başarı kelimesini tek bir tanımda anlamlandırmak, sanırım bu sihirli kelimeye haksızlık olacaktır. Aslında bu "ışıltılı" kelimeyi "akıl büyütecimiz" ile yakınlaştırıp, "zihin merceğimizi" netleştirdiğimizde gerçek anlamı ortaya çıkar. Başarı " iki" heceli muhteşem bir kelime. Birinci hece;Hedef,zirve,kazanılan,varış noktası, zafer, liderlik. İkinci hece ise; Azim, çalışkanlık, titizlik, sabır, sorumluluk, coşku, heyecan. Bu iki hece içinde barındırdığı anlamda yüceltir, parlatır kelimeyi.Peki,başarılı olmak için ne "Fedakarlık" yapıyoruz? Fedakar..;Bu kelimede iki heceli. Birinci hece;vazgeçtiklerimiz,feda ettklerimiz,terk ettiklerimizin...İkinci hece ise; Başarımızın değeri.Elde ettiğimiz başarı(lar), ikinci hece kadar değerlidir.Başarıyı içimizde hazırlar, geliştirir, olgunlaştırır, Motivasyonun gücüyle dışımızda gerçekleştiririz. Kimimiz "Başarımızla" övünürüz. Kimimiz "başkasının başarılarıyla" avunuruz.Kimimiz, "Başarısızlıklarımızla" dövünürüz. O halde, hepimiz kendi içimizde bir zaman yolcuğuna çıkalım,başarı(larıları)mıza,başarısız(lıkları)mıza bakalım ve değerlendirelim. Başarı(ları)mız ne kadar değerli?

24 Aralık 2013 Salı

DİLİN BÜYÜSÜ

KONUŞMA SANATI

 
İnsan neslinin gelişimi içinde, onu diğer canlılardan ayıran , bilinçliğinin en temel enstrümanıdır dil. Konuşulan kelimler zihinsel deneyimlerimiz, yazı ise, kelimelerin sembolleridir. Konuşmak, biz insanların anlaşmak için kullandığımız en etkili iletişim yoludur.Dikkat edersek, konu(ş)mak sözcüğündeki "ş" harfi beraberlik anlamını yükler sözcüğe.O halde, en etkili iletişim aracımız olan konuşmayı becerebiliyor muyuz? Kendimizi karşımızdakilere iyi anlatabilmişsek iyi konuşabiliyoruz demektir. Kelimelerin "sözlük" anlamları mıdır onları sihirli yapan..?Yoksa, kurduğumuz cümlenin içindeki yeri midir cümleliyi anlamlandıran? Asıl sihir, kelimenin cümlenin içindeki oturttulduğu yerdir. Şairler, yazarlar, talkshow ustaları, politikacılar, satış temsilcileri(eğitimli),besteciler.., tüm bunlar, başarılarını dilin büyüsüne borçludurlar.Kimse Shakespear okudu diye,Shakespear olamaz.Ama, eğitimle iyi bir konuşmacı olabilir.Shakespear'in "Jül Sezar"eserinde,Jül Sezar'ın öldürülmesinden sonra, Sezar'ın  "gerçek" dostu  Antuan'ın Kapitol önünde halka yaptığı konuşma, dilin büyüsüne çok iyi bir örnektir. Düşüncelerini "sihirli" bir dille anlatabilirse kişi karşısındakileri etkiler. Sözcüklerimize yüksek duygu yüklenmiş, heyecanı ve bütün hisleri coşturan, harekete geçiren bir dil kullanılmalıdır. Bu "sihirli" gücü kelimeler aracılığı ile nasıl kullandığımız önem kazandırır bize ve karşımızdakilere. Kelimeler aracılığıyla herhangi birini dünyanın en mutlu, en mutsuz,en kederli, en kızgın insanı yapabiliriz. Zihinsel dünya "algı" modelimiz olan dil, aynı zamanda algıla(n)ma etkisi de yaratır. Bu nedenle üzerinde önemle durulması ve mutlaka eğitimle geliştirilmesi gerekir.

18 Aralık 2013 Çarşamba

YAŞAMIMIZDAKİ KOÇLAR


KOÇ GİBİ YAŞAM MI..?YAŞAMIMIZDAKİ KOÇLAR MI?
 


Coaching(Koç) sözlük anlamı; Alıp götüren, taşıyan anlamına gelir. İngilizler şehirler arası otobüs taşımacılığı için kullanırlar bu sözcüğü. Ülkemizde ise, 1926 yılında ilk olarak uluslararası anlamda kullanan, Kâmil koç olmuştur. 80’li yıllardı efsane dizi “Beyaz gölge” ile  öğrendik Koç’un ne olduğunu. Bu buluşma aynı zamanda Koç tanımı ile tanışmamızın sebebi olmuştu. Efsane Coach Reevers ve öğrencileri bize basketbolu sevdirmişlerdi. Son yıllarda Koç tanımı yaşamımızın içinde fazlasıyla yer almaya başladı.
Yaşam Koçu, Oyuncu Koçu, Beslenme Koçu, Nefes Koçu, İlişki Koçu, Spritüel Koç, Ses Koçu, "Falan Koçu", "Filan Koçu", Koç, Koç, Koç…..seç beğen al.
Eskiden sorunlarımızı paylaştığımız“gerçek” dostlar ve dostlarımız vardı .Hepimiz,hangimizin sorunu varsa,çözmek için tecrübelerimizi,bilgilerimizi paylaşır, sevgimizi katardık dostluğumuza. Eğer ilerlemiş psikolojik bir durum varsa, bu işin yıllarca eğitimini almış Psikologlar devreye girerdi.Dostlarımıza ne oldu..?Bunun adı sosyal yansızlık mı?Koçun dostla değişimi, nasıl oldu? Gerçekte kime ihtiyacımız var?Dostta mı..?Koça mı?Aralarındaki fark Koçun bizi sadece müşteri olarak görmesi mi?

14 Aralık 2013 Cumartesi

DÜN,BUGÜN,YARIN...















DÜNÜN DENEYİMİ İLE BUGÜNÜ YAŞAMAK,YARINA HAZIRLANMAK...
 
 
Yaşamımızı planlarımızı, programlarımızı yönlendiren zaman göstergesi takvim,yedi gün olarak belirlenmiştir. Bu yaşamımız boyunca süren bir devamlılıktır. Gerçekte hayatımızda isimleri belirlenmiş yedi gün mü var?
Öyle gözükse de, gerçekte üç gün vardır hayatımızda ve biz bu üç günü yaşarız tüm yaşamımızda.
"Dün, Bugün, Yarın" İşte bu üç gün içinde yaşıyoruz, üzüntülerimizi, sevinçlerimizi,coşkularımızı, başarımızı,başarısızlığımızı.Önemli olan, dünün deneyimi ile bugünü, bugünün gelişimi ile de yarını hazırlamaktır.Deneyimlerimizden ders çıkarıp, gelişimimiz için (b)ilgiyi hayatımıza katarsak başarılı oluruz.Oysa ne kadar çok severiz geçmiş başarılarımızla övünmeyi! Dünün başarılarıyla övünüp, çıpamızı dünde takılı tutarsak,sadece anla(şıl)madığından sızlanan ama gelişmek ve değişmek için gereken (b)ilgiyi al(a)mayan homurdanan biri oluruz. Etrafımızda oluşturduğumuz kurşun askerlerden medet ummaya çalışırız. Oysa onlar, bizi uyarmak için değil, onaylamak için oluşturulmuşlardır.
"Bugünkü aklım olsaydı..." dün için hep bu deyimi kullanırız. Âmâ, yarın aynı sözleri bugün için kullanmayacak mıyız? İnsan sürekli gelişen, tekâmül eden bir varlıktır ve öyle olmalıdır.


13 Aralık 2013 Cuma

KONUŞAN BEDENİMİZ







 
 
 
 
 
 
SESSİZ DİLİMİZ BEDENİMİZ
 
 
Her insan düşüncelerini anlatmak için iletişim kurmak zorundadır.Kendini "doğru" algılatmak, anlaşılmak ve aynı zamanda da karşındakini doğru algılamak için uğraş verir. Kendimizi ifade etmek için sadece sözlü iletişim kurmak yeterli olmaz. Sözlerimizi pekiştirmek ve sağlıklı bir iletişim için beden dilimizin de düşüncelerimizi tanımlaması ve tamamlaması gerekmektedir.Bedenlerimiz iç dünyamıza giydiğimiz elbiselerimizdir. İnsan yaşamı boyunca bilerek veya farkında olmadan beden dilini kullanarak karşısındakilerle iletişime geçer. Ama kişi, kelimeleri kontrol ettiği gibi bedenini kontrol edemez. Kişinin asıl düşünceleri bedeninde gizlidir. Bedenimiz, olaylara, durumlara, duygu ve düşüncelere, kontrol ettiğimiz/edebildiğimiz kelimelerden daha farklı tepki verir. Böylece gerçek duygu ve düşüncelerimizin ortaya çıkmasına neden olur. Bir başka deyişle,beden dili  "gerçek"duygu ve düşüncelerimizin "dış dünyaya" yansıma biçimidir. Bu etkileşim, kişilerin sözel iletişimi ile birlikte, beden dili, giyimi ve aksesuarlarıyla birlikte yön bulur. Beden dili bu nedenle, öğrenilmesi gereken önemli bir iletişim aracıdır.


10 Aralık 2013 Salı

ZAMANI YÖNETMEK


Aramızdaki günlük konuşmalarımızda en sık kullandığımız soru cümlesidir...
-Ne yapıyorsun?
-Hiç, zaman geçiriyorum.
İşte bu soru ve verilen cevap,bizim zamana verdiğimiz değeri anlatır. Zahmetsizce kullanımımıza verilen bu değerli kaynak, bizden hakkettiği  değeri bulabiliyor mu? Maalesef hayır.
Zamanın değerini daha iyi algılamamız için, bir örnek verelim..;
Doğduğumuzda gözümüzün önünden hiç kaybolmayan tersine çalışan bir zaman sayacı olsaydı ne olurdu acaba?
Cevap çok basit. Panik, kaos, zamanımızın hızla tükendiğini görmek ve bununla yaşamak. Bunun için
Zaman, yaşamımızdaki en önemli kaynaktır. Biz bu yaşam sermayemizi doğru kullanabiliyor muyuz? Zamanın değerini algılamak için, önce onu anlamak gerekir.
Nedir Zaman; Biriktirilmesi, geri döndürülmesi, yenilenmesi ve maalesef paramızın satın alamayacağı, hayatımızın içinden akıp gittiği kıymetsizce kullandığımız yaşam servetimizdir.Ama bu önemli yaşam kaynağımızın nasıl tüketileceğine karar veren de kişinin kendisidir. Onu bu kadar önemsizmiş gibi algılayıp, şuursuzca kullanmamız yetmiyormuş gibi, bir de zamanımızın az olduğundan ve bize yetmediğinden şikayet eder dururuz. Acaba biliyor muyuz..? Şikayet ettiğimiz, kaybettiğimiz  ama yönetmeyi bilmediğimiz bu kaynak, hiçbir şekilde yerine konulamaz. Oysa ki, bu değerli kaynak tüm insanlığa eşit ve demokratik olarak dağıtılmıştır. Hepimizin  7 günü ve her günün 24 saati vardır. Acaba biz zamanı mı israf ediyoruz.., yoksa hayatımızı mı israf ediyoruz! Tek yapacağımız, zamanımızı en iyi şekilde  değerlendirmek ve ona hükmetmektir.
"Vakit nakittir" vaktinizi harcayanlara izin vermeyin.
Bir yaşam tarzının, bir hayat felsefesinin gereği, yaşamımıza bir bütün olarak bakmanın ve doğru bölümlendirmenin gereğidir "Zaman yönetimi". Zamanımızı kaliteli olarak kullanımının sürecidir Zaman Yönetimi. Amaçlarımıza,hedeflerimize ulaşmada en önemli kaynak olan zamanımızı, etkili ve verimli kullanmaktır Zaman yönetimi.
Zaman Yönetiminde asıl önemli olan, kişinin kendisini yönetmesidir.
Unutmayın ki, "Zaman en iyi öğretmendir ama,o tüm öğrencilerini öldürür."

7 Aralık 2013 Cumartesi

YÖNETİM DANIŞMANIN İŞLETMEYE KATKISI
 
 
Yönetim ve sistem danışmanı, basit bir tanımlama ile "işletme doktoru" olarak yorumlanır.Yönetim danışmanı, bağımsız ve objektif düşünür, analiz eder, rahatsızlığı teşhis eder, yorumlar, değerlendirir. Düzeltici ve önleyici stratejik planını hazırlar ve de gereken pozitif hamleleri zamanında yap(tır)arak, tedavi süreci başlatır. İşletme sahibi ve hizmet veren tüm kişiler, çalışma temposu, iş yoğunluğu veya duygusal yaklaşımlar sonucunda, "öngörü, tahmin, riskler, tehditler, pazar, ürün, müşteri analizi değerlendirmeleri, zamanlama, pazara tepki verme ve karar alabilme hızı" süreç içinde etki kaybına uğrar. Teknik olarak tanımlarsak, bu kısır sürece "Şirket körlüğü" denir. İşletme, yaşayan bir organizmadır ve beslenmeye, dış etkilerden korunmaya, tedaviye, yüksek motivasyona ve de gelişmeye  ihtiyacı vardır. bu noktada "Yönetim danışmanı" sürece dahil olur. Bilgi, tecrübe ve önerileri ile tedavi sürecini başlatır.
 
 
 
 


4 Aralık 2013 Çarşamba


İŞLETMELERDE KAYNAK KALİTESİNİN ÖNEMİ

Günümüz pazarının içinde bulunduğu rekabetçi zor koşullar, hızlı değişim süreçleri, sosyal değişimler, farklılaşmalar ve gelişmeler nedeniyle işletmeler büyümüş ve de çalışma konuları da çeşitlenmiştir. İşletmelerin bu kabuk değişimi de kendi içinde ve dışında değişimi kaçınılmaz kılmaktadır. Ürünün “kendi kendini satma” düşüncesi de artık geçerli bir kavram olmaktan çıkmıştır. Bu nedenle organizasyonun kaynak kalitesi, daha da çok önem kazanmış ve işletmenin hayati fonksiyonlarının en başında yerini almıştır. Bu paralelde de işletmedeki tüm organizasyonlarının ve yönetimlerinin rolü ve de önemi değer kazanmıştır. Çağdaş işletmelerde, işletmenin başarısını ve karlılığını arttıran en önemli faktör, insan kaynağının en iyi şekilde kullanımıdır. Bu nedenle de, işletmelerde insan gücü, eğitilmiş, günümüz rekabetçi koşullar doğrultusunda ve işletme hedeflerine yönlendirilmiş olmalıdır. Artık işletmelerde eğitim tartışılmaz bir gerçektir.